Feel, travel and love

Hoi Mira, 
Ik dacht ik laat na bijna alweer 3,5 maand even iets van mij horen hoe het met mij gaat :)
Ik heb een hele fijne zomer gehad, heel druk en ik ben heel veel weggeweest maar heb het heel erg fijn gehad. 
Door die drukte en het uitstelgedrag was werk zoeken er niet van gekomen. Dus toen ik begin september thuiskwam ben ik pas gaan solliciteren. Toen heb ik nog drie weken thuisgezeten zonder werk, wat ik in eerste instantie heel fijn vond na mijn drukke zomer maar na 2 weken ook wel weer gezien had. 
Inmiddels heb ik al drie weken werk erop zitten bij xxxxx. Ik weet niet of je het kent maar het is een particuliere zorgwoning voor ouderen. 
Ik werk daar rond de 24 uur per week als gastvrouw en dit bevalt mij tot nu echt ontzettend goed! 
Ik geniet echt van die lieve ouderen en had mij tot nu toe geen beter werk kunnen wensen :) 
Ook heb ik sinds kort een relatie! Met een hele lieve lange en leuke jongen :) 
Dat maakt mij ook heel erg blij maar is ook allemaal heel spannend!! 
Verder gaat het thuis goed, verrassend genoeg is mijn oudste broer, sinds een paar weken de deur uit. Dus het is erg rustig thuis, wat ik eigenlijk wel heel fijn vind. 
Het gaat dus goed met mij en dit ben ik in de zomervakantie mij nog meer gaan beseffen! Ik was net als dat jaar daarvoor alleen met mijn ouders op vakantie maar het was een wereld van verschil.
Ik had nu pas door hoe slecht het met mij ging een jaar geleden maar vooral hoe goed het nu met mij gaat! En daar ben ik jou heel erg dankbaar voor! 
Ik merk dat het echt nog steeds beter gaat en ik meer en meer van mijzelf durf te houden! 
Ik ben er wel achter gekomen dat ik het afgelopen jaar ook nog Pfeiffer heb gehad. Dat was even raar om te horen, maar klopte eigenlijk wel in het plaatje van het afgelopen jaar.
Ik ben heel blij dat het nu zo goed met mij gaat en dit wilde ik graag even met jou delen! 
Want dankzij ons werk samen is dit hoe ik mij nu voel :) 

Liefs, R.v.E (11-10-2019)

R.v.E een jonge vrouw van 19 jaar die ik mocht begeleiden in 2019. Zij heeft 6 maanden Haptotherapie gevolgd i.v.m. faalangst en we zijn meteen aan de slag gegaan met ook nog wat andere thema's die speelden. Ze zat in haar examenjaar en de stress was groot. Ze heeft het  glansrijk gehaald haar examen maar nog belangrijker ze heeft zichzelf ontdekt. Zo mooi was dit traject een kadootje voor haarzelf en ook een klein beetje voor mij :-). En nog steeds gaat het goed met haar want anno 2020 kreeg ik weer even een berichtje van haar dat ze met reizen verder gaat met ontdekken en de wijde wereld intrekt.  Deze successen die ik mag delen met toestemming, deel ik dan ook heel graag. 

Een creatief proces waarbij ik, ik en nog eens ik belangrijk was,..

Zelf getekende dankbetuiging van S.t.H  een jonge vrouw van 17 jaar. Zij heeft een jaar HT gevolgd in  2019 . Ze kwam met  stress gerelateerde klachten, niet lekker in haar vel zitten, HSP en hoe verhoud ik mij tot de wereld . Ze nam afscheid meer in verbinding met haar zelf een positiever  lichaams- en zelfbeeld, meer vertrouwen in zichzelf,  vitaler en onafhankelijker. Toevallig kwam ik begin 2020 haar moeder tegen en zij gaf aan dat het nog steeds heel goed gaat met haar!  Prachtig kwetsbaar, evenwichtig  en sterke S zet hem op met het laatste deel van je examens dit jaar.

top Hockey en Haptonomie gaan echt wel samen!

Het was soms echt een beetje gek wat ik moest "doen, voelen en minder denken" maar het heeft mij enorm geholpen Haptotherapie bij MiraVita om bij mijzelf te komen. Nog steeds ga ik met blote voeten op het gras staan in weer en wind, als ik voel dat ik stress heb, mijn hoofd inschiet en weer wil zakken in mijn lijf.  Volgens Mira was ik een hoofdbewoner en zat ik veel op de zolder van mijn huis (mijn lijf). Ik leerde mijn huis weer bewonen. In het begin dacht ik ja lekker maar hoe dan?
Samen met Mira heb ik ontdekt hoe, heb ik veel over mijzelf en mijn lichaam geleerd en sta ik dus zo af en toe op blote voeten in het gras. Dank je wel Mira van MiraVita een bijzonder proces soms niet te begrijpen maar oh zo geslaagd. 
m.v.g.
G.d.G

Dit was in februari 2015 en deze jongen, een  hockeyer in  de topklasse, kwam voor wedstrijd angst/ angst voor succes.  Een van mijn eerste cliënten inmiddels een  jonge man die de weg naar verbinding tussen hoofd en lichaam gevonden heeft en nog steeds zo vernam ik laatst bij een hockeywedstrijd waar hij soms toch nog in de zenuwen kan schieten even zijn blote voeten op het veld zet :-) . Zo volgden nog meer jonge hockeyers die op hoog niveau in hun clubs hockeyden, erg leuk om samen te mogen werken met deze groep. En voor de een is dat blote voeten in het gras maar voor de ander is het  juist leren afsluiten van zijn omgeving en het gevoel  klein houden.